In alledaagse gesprekken spreken we veel woorden maar half uit. We zeggen bijvoorbeeld 'nutuulijk', 'ntuulk' of 'tuuk' voor 'natuurlijk' en we zeggen 'wes' voor 'wedstrijd' . Sommige woorden verkorten we, omdat we snel willen praten. Andere halve woorden hebben een speciale betekenis. Veel halve woorden zijn opgeslagen in het woordenboek in ons hoofd, maar we weten nog niet precies hoe. Moedertaalsprekers begrijpen halve woorden zonder moeite. Zij horen de halve woorden van jongs af aan en herkennen deze met behulp van de betekenis van de context en de precieze eigenschappen van het spraaksignaal. Tweede-taalleerders hebben daarentegen veel problemen met halve woorden. Waarom precies is nog onbekend. Onderzoek naar hoe moedertaalsprekers en tweede-taalleerders halve woorden verstaan, zal leiden tot meer kennis van de eigenschappen en ontwikkeling van het woordenboek in ons hoofd, tot betere onderwijsmethodes voor tweede-taalleerders en tot automatische spraakherkenners die ook spontane conversaties kunnen verstaan.