Displaying 301 - 307 of 307
-
Van Wijk, C., & Kempen, G. (1982). Syntactische formuleervaardigheid en het schrijven van opstellen. Pedagogische Studiën, 59, 126-136.
Abstract
Meermalen is getracht om syntactische formuleenuuirdigheid direct en objectief te meten aan de hand van gesproken of geschreven teksten. Uitgangspunt hierbij vormde in de regel de syntactische complexiteit van de geproduceerde taaluitingen. Dit heeft echter niet geleid tot een plausibele, duidelijk omschreven en praktisch bruikbare index. N.a.v. een kritische bespreking van de notie complexiteit wordt in dit artikel als nieuw criterium voorgesteld de connectiviteit van de taaluitingen; de expliciete aanduiding van logiscli-scmantische relaties tussen proposities. Connectiviteit is gemakkelijk scoorbaar aan de hand van functiewoorden die verschillende vormen van nevenschikkend en onderschikkend zinsverband markeren. Deze nieuwe index ondetrangt de kritiek die op complexiteit gegeven kon worden, blijkt duidelijk te discrimineren tussen groepen leerlingen die van elkaar verschillen naar leeftijd en opleidingsniveau, en sluit aan bij recente taalpsychologische en sociolinguïstische theorie. Tot besluit worden enige onderwijskundige implicaties aangegeven. -
Van Valin Jr., R. D., & LaPolla, R. J. (1997). Syntax: Structure, meaning and function. Cambridge University Press.
-
Von Stutterheim, C., & Klein, W. (1989). Referential movement in descriptive and narrative discourse. In R. Dietrich, & C. F. Graumann (
Eds. ), Language processing in social context (pp. 39-76). Amsterdam: Elsevier. -
Wassenaar, M., Hagoort, P., & Brown, C. M. (1997). Syntactic ERP effects in Broca's aphasics with agrammatic comprehension. Brain and Language, 60, 61-64. doi:10.1006/brln.1997.1911.
-
Weissenborn, J. (1986). Learning how to become an interlocutor. The verbal negotiation of common frames of reference and actions in dyads of 7–14 year old children. In J. Cook-Gumperz, W. A. Corsaro, & J. Streeck (
Eds. ), Children's worlds and children's language (pp. 377-404). Berlin: Mouton de Gruyter. -
Zavala, R. (1997). Functional analysis of Akatek voice constructions. International Journal of American Linguistics, 63(4), 439-474.
Abstract
L'A. étudie les corrélations entre structure syntaxique et fonction pragmatique dans les alternances de voix en akatek, une langue maya appartenant au sous-groupe Q'anjob'ala. Les alternances pragmatiques de voix sont les mécanismes par lesquels les langues encodent les différents degrés de topicalité des deux principaux participants d'un événement sémantiquement transitif, l'agent et le patient. A l'aide d'une analyse quantitative, l'A. évalue la topicalité de ces participants et identifie les structures syntaxiques permettant d'exprimer les quatre principales fonctions de voix en akatek : active-directe, inverse, passive et antipassive -
Zwitserlood, P. (1990). Max-Planck-Institute for Psycholinguistics: Annual Report Nr.11 1990. Nijmegen: MPI for Psycholinguistics.
Share this page